Strasbourg
15 mei 2011
Strasbourg - Een nachtje op een camping, een avond bij wat kunstenaars op een braakliggend stuk grond en dan met mijn fiets in het volgestouwde mini-appartement van Nicolas. Tussendoor rij ik via de route des vins door de Alsace. Het blijft vakantie.
Even kort bijpraten. Met een flinke kater vertrek ik uit Ruetschelen. De wijn was weer te lekker. Gelukkig is de Jura niet meer zo hoog hier en gelukkig is Basel goed aangegeven. Ik begin me langzaaam weer wat fitter te voelen na een paracetamol. Het weer en de omgeving zorgt voor de rest van het herstel. Basel rij ik voorbij om vervolgens in Mulhouse te verdwalen. Ik slaap in Cernay. Het plan is om de volgende dag de Grande Ballon op te fietsen. Het ziet er echter somber uit. Onweersbuien komen langs en het lijkt op een koude front.
De volgende morgen hoor ik een onweersbui komen. Snel alles gepakt en in het toiletgebouw wacht ik de regen af. Ik krijg van een campinggast stokbrood en kaas. Ach, je hoeft niet ver te reizen om geweldig lieve en aardige mensen te ontmoeten. Ik ga niet de Route des Crete doen. Ik weet hoe asfalt in regen en mist eruit ziet; dan ga ik liever over de route des Vins. Als het droog is, start ik en fiets door de mooie wijnplaatsjes naar Mutterholtz. Onderweg stop ik nog in Ribeauville, dat is mijn favoriete wijndorp. Al heel vaak geweest en het bevalt nog steeds.
In Mutterholtz kan ik slapen bij Jean Marc. Dat heeft Nicolas geregeld. Julien is zijn zoon en ik ga met hem naar een vergadering van kunstenaars op een stuk grond. Een stuk glas is de vergadertafel. Ze zijn bezig om een rondtrekkend festival over de route des vins te organiseren. We barbequen wat vlees en drinken wijn en zelf gestookte schnapps. Ik slaap op het balkon van het huis van Jean Marc. Bij het ontbijt wisselen we onze reis en fietservaringen uit. Ik krijg zelfgemaakte appelsap mee. Ik eet ook nog de eerste kersen uit de tuin, mjammie.
Via een grote omweg fiets ik naar Strasbourg. Weer over de route des Vins, bijvoorbeeld door Barr en uiteindelijk langs een kanaal dat me helemaal tot in het centrum van Strasbourg leidt. Nicolas is treinmachinist en ik wacht op het perron tot zijn trein binnenkomt. Grappig om zijn hoofd uit het raampje van de bok te zien steken. Het is een TGV dus dat is wel indrukwekkend.
We hebben veel bij te praten sinds we elkaar voor het laatst zaggen in Luang Prabang. Bij zijn appartement verbaas ik me over zijn verzamelwoede. De grootste kamer is werkplaats vol met fietsonderdelen. Mijn fiets voelt zich hier wel thuis. De andere kamers zijn klein en er is niet eens een plaats om te zitten, maar het is wel helemaal de Nicolas die ik leerde kennen op de reis. Ik doe de was en ga naar de wasserette om nu mijn slaapzak en donsbodywarmer te wassen. Klaar voor een nieuwe poging om van de schurft af te komen. Nu gaat het zeker lukken. Ondertussen ben ik ook bezig mijn hersens weer op gang te krijgen. Ik werk aan een website voor Suzanne. Zij gaat in juli starten aan een fietssponsortocht naar Roemenie. Binnenkort gaat ie de lucht in en daar zal ik natuurlijk melding van maken. Al is het alleen maar om meer geld bij elkaar te krijgen.
Planning: Maandag start ik weer. Ik kom op zaterdag 21 mei tussen 12.00u en 13.00u aan op het Drielandenpunt. Zie uitnodiging (klik hier).
