Duitsland / Tsjechie
14 april 2010
Mijn knieën doen nog pijn van de te lange etappe. Gisteren over vele steile hellingen en teveel kilometers in Praag aan gekomen. De eerste indruk van de stad is geweldig! Ik kwam van bovenaf dus ik had een prachtig uitzicht over de donker wordende stad.
Op de Karelsbrug werd ik aangesproken door een Duitse studente die viool studeerde in Praag. Zij wil over twee jaar een grote reis met de fiets maken. Na wat gepraat heeft ze me naar de Old Prague Hostel gebracht. Deze had ik ook al gevonden op internet, maar nu door een "local" bevestigd. Vandaag een free tour gemaakt en wat door de stad geslenterd. Nu moe. Fietsen is vaak minder inspannend!
Het vertrek uit Wurzburg was weer zoals altijd: je raakt ergens verdwaald in een buitenwijk en dan ga je rondvragen en dan blijk je opeens op de meest drukke uitvalsweg te zitten. Na een tijdje weer goed op koers en met wind mee de heuvels in. Doordat ik mijn mail en website nog bijgewerkt had, was ik pas laat op weg en ik kreeg toch weer het gevoel dat ik dat moest gaan inhalen. Heb ik net van Suzannen geleerd om meer te genieten van het fietsen en vooral het rusten, is ze nog maar net weg of Sjirk gaat alweer haasten. In Volkerach toch maar wat langer gepauzeert en wat fietstips gekregen. Buiten op het terras zat een wielrenner die me even later inhaalde. Hij blijkt zo'n fietser te zijn die extreem lange tochten maakt. Parijs-Brest-Parijs en dergelijke. Nog een tijd met hem opgefietst. Gelukkig kon hij heel goed praten zodat ik niet veel hoefde te zeggen. Ik hing amechtig over het stuur om 'm bij te houden. Tegen de avond aangekomen in Bamberg: wat een moie stad. Ook nu weer van de mooiste kant naar binnengekomen. De stad ligt op een eiland in een rivier bij het Main-Donau kanaal. Ik heb mijn tent opgezet bij de FaltBoot club van Bamberg. Ik was de enige gast. De eerste dag alleen op reis en dan ook meteen echt alleen. Het gaat hard!
De volgende dag was worstelen tegen de wind in. Er was een harde koude wind uit het oosten gaan waaien, vergezeld met vele buien (hagel!). Oostenwind heeft niet echt mijn voorkeur. Ik wil naar het oosten!!! Bayreuth gehaald en na een pauze, gestimuleerd door een tafelgenoot in een ijssalon, het Frichtelgebergte ingetrokken. Boven op ongeveer 800 meter kwam lag er nog op verschillende velden sneeuw. Als ik afdaal heb ik het koud. Fietste ik een paar dagen geleden niet in een t-shirt langs de Main? Slapen doe ik op een duistere camping. Er zit een washok bij waar ik kan koken. 's Ochtends blijkt er sneeuw op de tent te liggen. Ik pak me warm in en ga op weg naar Cheb. Tsjechie lonkt!
In Cheb warm ik me op in een café met een beetje veel dedain. Zo mag ik mijn schoenen niet uitdoen. En mag mijn fiets niet voor het café staan, maar het is warm en ik heb toch mijn sokken kunnen drogen onder de handdroger. Ik probeer ondertussen een mooie route naar Praag uit te zetten. Eentje die niet gaat over allerlei drukke wegen. Bij de tourist office wordt me aangeraden om over Mariabad te gaan. Dat doe ik dus maar. In mijn ijver om een afkorting te vinden eindig ik op een landweggetje en voordat ik het weet is mijn fiets een klomp modder en zit ik onder de blubber. Het is evenwel een officiele fietsroute. Dat doen we dus niet meer. Ik heb een uur gedaan over 3 km en het was alleen maar sleuren. niets genieten. Wel genieten was Mariabad. Helemaal vol grote 19de eeuwse hotels, veel grandeur en machtig mooi. Ik had mijn zinnen gezet op een camping 30 km verder. Het plaatsje (Touzim) haal ik, wel helemaal verregend want het is gaan regen. De camping is nog dicht en wildkamperen is gezien mijn doorweektheid geen leuk vooruitzicht. Ik duik dus een pension in. Lekker warm kan ik alles drogen.
Gisteren dus hierheen gefietst. Mooie rit over het platteland, dat toch flink wat heuvels heeft. Weer tegenwind maar ook wel zon en pas op het laatst enkele gietbuien. Het is niet meer zo koud dus dragelijk! Wel genoten van de verrassingen onderweg, zoals plotseling een groot kasteel of een haas die met zijn oren platgedrukt wachtte totdat ik voorbij was. Jammer dat mijn rechterknie langzaam dikker werd. Niet dramatisch maar niet goed, daarom vandaag ook een rustdag. Goed voor de onthaasting en de knie.
