Burgos
11 apr 2011
Burgos - een nieuwe fase in mijn trip. Alles is anders. Ik zie weer boze mensen in het verkeer, de straten hebben naambordjes, er staan wegwijzers bij zo'n beetje elke kruizing, geen eetstalletjes meer en de winkels sluiten op zondag. Zo fiets ik een dag op alleen koekjes. TNT staat hoog op de lijst van bedrijven waar ik zo weinig mogelijk mee te maken wil hebben.
Na dure dagen in Madrid kan ik eindelijk weer fietsen. Het weer is fantastisch, daar heb ik in Madrid al van genoten. Het was heerlijk lantefanteren en de parken lagen vol met zonnebadende mensen met ergens een verdwaalde fietser, die van dit alles genoot. Minder is dat ik een nieuwe slaapzak, zadel en voorband heb moeten kopen omdat TNT een pakket voor mij heeft kwijtgemaakt. Er zaten nog andere dingen in dat pakket zoals olie voor mijn naaf. Die moet het nog maar een tijdje zonder innerlijke verzorging doen. De keuze in slaapzakken was door mijn lengte nogal beperkt. Ik kan nu weer winterse toestanden aan.
Na een tijdje dubben tussen richting Burgos of richting Valencia, kies ik voor Burgos. In Cambodja heb ik Manolo ontmoet en die heeft me uitgenodigd in Burgos, dus waarom niet? Kan ik daar weer ideeën opdoen voor de rest van de route. Nadat ik slaapzak heb gekocht en de nieuwe zadel en voorband heb gemonteerd, fiets ik weg. Het is heerlijk, maar eerst de stad uit. Er is vast een mooiere route maar hoe kan ik die vinden zonder een goede kaart van de buitengebieden. Uiteindelijk zit ik op de goede weg en na 40 km begint het ook rustiger te worden. In de verte zie ik het graf van Franco liggen in het dal van de gevallenen. Nee, daar ga ik maar niet heen. Liever klim ik in een mooi ritme naar een pas van 1860 meter. Joehoe, dit is weer echt fietsen. Soms komen er wielrenners voorbij, die me aanmoedigen. Op de pas is het lekker koel en ik drink een biertje om deze overwinning te vieren. Op de hellingen ligt nog sneeuw. Ik daal een stukje af en zet mijn tent iets boven de weg op in een dennenbos. Heerlijk om weer te kamperen. Maak mijn eigen eten.
´s Ochtends geniet ik van mijn koffieritueel. Er zijn weinig momenten mooier dan het koffie drinken voor je eigen tent in de morgen. Ik pak mijn spullen en na een lange en snelle afdaling kom ik aan in Segovia. Op een bankje bij de kathedraal eet ik mijn ontbijt. Daarna ga ik over kleine wegen richting Burgos. Het is heerlijk, weinig wind en af en toe een mooi dorp met een prachtig kasteel of kerk. Het laatste stuk gaat over een plateau dat oneindig lang lijkt en dan gaat het naar beneden het dal van de Duoro in. Van kale vlakte kom ik tussen de wijngaarden. De wijnranken zijn nog kaal. De bodegas zijn enorm groot. In Roa, beroemde om zijn wijn, drink ik een biertje en kom er achter dat er werkelijk geen winkel meer open is en dat ik voor morgen alleen een pak koekjes heb. Ach, het zal wel loslopen.
Verderop vind ik tussen de wijgaarden een stukje bos waar mijn tent zich thuisvoelt. In de avondzon luister ik naar het gebeier van klokken. In het hoge gras voor me zit een egeltje, veel geritsel en gesnuif. Ik krijg een sms van Manolo dat ik welkom ben.
De tocht naar Burgos staat in het teken van koekjes en heel veel tegenwind. Burgos ligt in het noorden en de wind komt ook daar vandaan. Met minimale snelheid rij ik hellingen omhoog om op plateaus uit te komen waar het fenomeen ´boom´ niet bestaat. Vijf kilometer voor Burgos kruis ik een snelweg en daar is ook een Express-Spar die wel open is. Joehoe, ik eet een brood op. In Burgos drink ik mijn biertje naast de kathedraal. Manolo pikt me daar op. Na een goede douche eten we tapas in de stad. Spanje is zo slecht nog niet......
{jcomments on}