Rütschelen
10 mei 2011
Rütschelen - Fietsen met brood en kaas in de tassen. Slapen bij oude vrienden, nieuwe vrienden en op veel te dure campings. Fietsen door het modelspoorweglandschap van Zwitserland.
Voor hun huis neem ik afscheid van Silvia, Geert-Willem, Eric, Stephan en Louise. Zij hebben de auto gepakt om vakantie te vieren ergens bij Narbonne. Ik ga verder naar het noorden. Stephan is eergisteren uit zijn gips bevrijd. Het arme joch had zijn bovenbeen gebroken en was gespalkt to zijn navel. Met schriele benen tracht hij te lopen, kruipen. Het doet nog allemaal pijn. Het is gelukkig een moedig mannetje.
Het geordende gezinsleven achter me latend fiets ik naar Chamberry. Langs het meer naar het Rhone dal. Het is nog steeds geweldig weer. Ik overnacht op een camping. Eerst krijg ik een forfait-prijs (twee personnen + auto) als ik bedenkelijk in mijn portemonnaie kijk, krijg ik de Santiago-prijs. 6 euro is beter. 's Avonds praat ik met twee zwitserse fietsters. Een daarvan is vorig jaar van Zwitserland naar Kuala Lumpur gefietst, dus genoeg gespreksstof.
In Geneve is men de finish van een wielerwedstrijd aan het opbouwen. Er hangt plotseling een man aan mijn fiets die denkt dat ik George the cyclist ben. Als hij vraagt hoeveel ik gefietst heb en vertel dat ik 24.000 km op de teller heb, kijkt hij teleurgesteld. Blijkbaar is dat niet genoeg voor hem. Ik fiets aan de zuidoever van het meer weer Frankrijk in en ga met de boot naar Nyons. De prijs is Zwitsers (dus duur). Slapen doe ik op een camping aan het meer en in twee dagen fiets ik allerlei fietsroutes langs Neuchatel naar Bern. Ik word hartelijk ontvangen door Anna. Ik heb haar voor de eerste keer ontmoet in Shiva in Oezbekistan. De laatste keer hebben we samen met haar vriend Sasha en broer Simon gekampeerd ergens op de Pamir-highway. Het erg leuk haar terug te zien en we praten nog lang over onze ervaringen.
De dagen in Bern spendeer ik aan museum bezoek, wandelen langs de Aare en luieren op bankjes in parken. Anna nodigt me uit om in het weekend mee te gaan naar Bedigliore ergens in Ticino, vlakbij Lugano. Ach, een mini-vakantie kan ik wel gebruiken dus samen met Sasha, Philip, zijn Japanse vrouw en schoonmoeder brengen we daar twee dagen door. Het is wel vreemd om mijn fiets op de trein te zetten. We leven in een familiehuis van Anna's familie in een klein dorp in de bergen. Het voelt vreemd genoeg echt als vakantie, terwijl ik toch de hele tijd vakantie heb.
Ik reis niet mee terug naar Bern maar ik neem de trein richting Zürich. In Zug stap ik uit om naar een camping te fietsen. Ik was me door in een meer te springen. De volgende dag fiets ik via het centrum van Zürich naar plek waar Exped gevestigd is. Ik heb een Exped slaapmat en sinds een week komt er dons uit het ventiel. Ik krijg een nieuwe mat en koop nog een ultralight mat voor een lagere prijs (zat ergens een gaatje in dat gerepareerd is). Het is er super relaxed en het is leuk om het atelier te zien waar men de zaken repareert. De medewerkster die het doet vond het leuk om eens een klant in levende lijve te ontmoeten en ook om te horen wat ik allemaal met de mat heb gedaan. Ik ga verder naar Rütschelen waat Karin en Mauri(zio) wonen. Het is een zware tocht. De dalen lopen Noord-Zuid terwijl ik naar het Westen ga. Ik ga zo'n tien keer 200 meter op en dan weer neer.
Nu een beetje katerig dit verslag schrijven.
Planning: door naar Strassbourg om Nicolas te ontmoeten en dan door naar Nederland. Ik kom op zaterdag 21 mei tussen 12.00u en 13.00u aan op het Drielandenpunt. Zie uitnodiging (klik hier).
