deel 6

Noordkaap, deel 6

22 juni 2006

beste Mensen,

Yes! Ik ben er geweest. Samen met de passagiers van drie cruiseschepen heb ik op de Noordkaap mogen staan. Daar de avond en nacht doorbrengen was heel speciaal, want mijn broer, Willem, is er naar toe komen vliegen en heeft twee flessen wijn meegenomen. We hebben samen geconstateerd dat de zon inderdaad niet ondergaat. Dit was op 19 juni. Dus dat is al weer een tijdje geleden. Nu ben ik alweer een stuk verder en ik zit dit in Finland te tikken. Ik ben nu in Ivalo ongeveer 50 kilometer van de Russische grens.

Even eerst wat bijkletsen over de aanloop naar de Noordkaap. Ik heb niet meer geprobeerd in Andenes de volgende dag op de walvissafari te gaan. Ik geloofde toch al niet dat zou lukken want het weer werd alleen maar slechter. Ik heb dus de boot genomen naar het eiland Senja. De overtocht was nogal wiebelig en ik was blij dat hij maar twee uur duurde. Veel langer en ik had toch wel problemen met mijn maag gekregen. Aangekomen op Senja begon het te regenen en de wind trok nog verder aan. Senja is een prachtig eiland en ik heb het met slecht weer mogen bewonderen. In schoonheid en rust toch een van de hoogtepunten van de reis tot nu toe. Vanuit het noorden van het eiland een pontje genomen naar het vasteland en door gefietst naar Tromsø. Ik kwam daar laat en doorweekt aan. Gelukkig mocht ik voor belachelijke prijs op de camping staan. Omgerekend 20 €! In het kookhok iets weten op te drogen en snel wat gegeten. De volgende dag heb ik de doorsteek gemaakt naar de E6, de 'snelweg' naar het Noorden. Ik kwam twee Nederlandse fietsers tegen, Ria en Gerard, en heb daar de hele dag mee verder gefietst. Ik wou nog verder richting Alta fietsen maar ik kreeg er de smoor in toen er weer een spaak brak. Dus na maar 100 kilometer al gestopt. De volgende dag kwam ik na 20 kilometer aan in een klein plaatsje waar wonderwel een zeer goed geoutilleerde sportzaak zat. Ze hadden zelfs DT spaken en ik heb er meteen 10 van gekocht. Sindsdien is er natuurlijk geen spaak meer gebroken. Door de opluchting van de spaken was mijn humeur opperbest en heb ik fluitend en zingend een forse slag richting Alta gemaakt.

Uiteindelijk gestopt om maar eens wild te kamperen. Met een goed humeur moet dat toch wel lukken. Ik vond een prachtig plekje met een 270 graden panorama over de Altafjorden. Even verderop kwamen een paar campers op een veldje staan. Het bleken Duitsers te zijn die opeens bedachten dat de plek waar ik stond een ideale plek was om de middernachtzon te bewonderen. Om te kunnen slapen, heb ik mijn oordoppen in moeten doen. Die avond kreeg ik ook van broer te horen dat hij op de Noordkaap zou zijn en of ik nog even een huurauto op het vliegveld kon regelen. Ik ging zo snel dat hij tot drie keer toe zijn vlucht heeft moeten vervroegen en daardoor met het huren van een auto in de problemen kwam. Ik was helemaal overdonderd door deze actie van mijn broer en ik heb toch wel even moeten slikken (eigenlijk wel meer dan dat). Ik ben blij dat zo'n broer heb!

In Alta de volgende dag naar de rotsgravures uit het stenen tijdperk gekeken. Ze maakt toen best wel een mooi soort kunst en men is er in Alta reuze trots op. Het vliegveld(tje) had 1 balie voor alle drie de verhuurbedrijven en deze balie was gesloten op zondag. De telefoonnummers die er hingen waren alleen bedoeld voor tijdens kantooruren. dan maar doorfietsen. Het begon meteen weer eens te regenen en dit stopte niet voordat ik op mijn eindpunt 100 kilometer verder was. Het voorspellen van weer in Noorwegen is eigenlijk heel makkelijk: als de zon schijnt gaat het binnen 12 uur minimaal 12 uur regenen. Het begint bijna te wennen. Vanuit Olderfjord, daar was ik nu heb ik de volgende dag de rit naar de Noordkaap gemaakt. Het was 130 kilometer. Met de gebruikelijke hongerklop op 70 kilometer omdat ik weer eens te lang was doorgereden zonder te eten, kwam ik bij het eerste obstakel aan: de Nordkapptunnel. Deze gaat onder de zee door en is 6,8 kilometer lang. Dit betekent dat je 212 hoogtemeters naar beneden gaat en dan deze ook weer omhoog moet klimmen in een tunnel. Leuk is het niet en ik maakte een verkeerde kledingkeuze. Ik had te veel aan. Dat is in de afdaling prima, maar toen ik de 9% en later 10% helling omhoog moest vreselijk. Ik dacht dat ik zou ontploffen. In een tunnel ga je niet stoppen om even van kleren te wisselen, dus er zat niets anders op dan doorfietsen. Het einde was de hemel! In Honnigsvåg de laatste plaats voor de Noordkaap even groot ingekocht en koffie gedronken. Ik kwam er Tim tegen. Dit is de marathonlopende postbode uit Engeland die mijn roomie in de Jeugdherberg van Andenes was. Hij had de Marathon van Tromsø gelopen (19de geworden) en was nou nog beetje aan het rondtoeren.

Mij was verteld dat de laatste 30 kilometer naar de Noordkaap vreselijk zwaar zouden zijn, misschien wel het zwaarst van de hele tocht door Noorwegen. Voorbereid op het ergste ging ik op pad. Makkelijk was het niet maar nou echt zwaar, poehpoeh, dan moet je toch met wel meer aankomen. De helling naar Immingsfjell in de bergen van Zuid Noorwegen was vele malen erger. Daar moest ik nog stoppen om uit te hijgen. Wat wel mooi was aan deze tocht waren de mistflarden, waardoor telkens weer mooie uitzichten plots vrijgegeven werden. Heerlijk genieten op de fiets. Op deze weg komen alleen maar touringcarbussen en campertjes voorbij. Eigenlijk was dat de laatste dagen al zo, maar nu is al het andere verkeer eruit gefilterd. Bij aankomst langs de tol gegaan. Ik mag als fietser daar gratis naar binnen. Ieder ander moet 20 € betalen! Meteen naar het monument gefietst en daar wat foto’s gemaakt en laten nemen. Wat chips (zout) gegeten en wat cola (koolhydraten) gedronken.

Zoals al eerder geschreven was mijn broer er ook. Hij kwam even later aan. Nog wat foto’s gemaakt en op de parkeerplaats vol met campers de tent opgezet en wat eten klaar gemaakt. Het eten was klaar om twaalf uur middernacht, maar dat maakt toch niets uit. Speciaal voor Willem heb ik couscous gemaakt. Dat kende hij niet, dus de Noordkaap is een mooie plek omdat te ontdekken. De flessen wijn waren om zo'n twee uur leeg en we hebben nog even een rondje langs het monument gewaggeld en zijn gaan slapen.

Ik had besloten om door te fietsen naar Finland en ik ging de volgende dag dus al weer op pad. Willem moest de ochtend daarna de auto al weer inleveren dus hij ging ook weg. De ochtend liep natuurlijk een beetje uit en we moesten natuurlijk eerst nog even de film zien in het centrum en wat ansichtkaarten sturen. Bij het vertrek van de kaap kreeg ik het toch wel een beetje te kwaad. Een combinatie van Kater, weinig slaap, bereikt doel en weer eens regen was blijkbaar te veel. Gelukkig was mijn broer er nog.

Helaas moest ik eerst 130 kilometer dezelfde weg terug. Met de kater en weinig slaap ging me dit slecht af. Ik kwam redelijk uitgeput aan. Dit ondanks de steun van Willem op de twee rustpunten.

's Ochtends vroeg is Willem weer vertrokken ben ik op stap gegaan om die dag nog in Finland te komen. Na 6 kilometer kon ik mijn regenuitrusting al weer aantrekken en de volgende 130 kilometer genieten van zachte regen, gewone regen, harde regen, pijpenstelen. Vlak voor de Finse grens werd het weer mooi weer en kon ik weer drogen. In de laatste plaats voor de grens mijn Noorse Kronen omgezet in Fast Food. Als fietser ben je de hele dag gefixeerd op eten en het was lekker om me eens te buiten te laten gaan. In Finland was de prijs van de camping meteen de helft van die in Noorwegen! en de douche was gratis (en koud). In Finland ook meteen gebruikgemaakt van DEET. Het spul tegen de muggen en dat was nodig ook. Je hebt er minimaal twintig om je heen vliegen.

Vandaag was het mooi weer en heb lekker gefietst. Weer eens kunnen genieten van het fietsen (in de regen is dat moeilijk). Ik ben wel bezig met de terugreis, merk ik aan mijn gedachten. Ik ben ook wel redelijk moe en dat is ook niet zo verwonderlijk na al die toch wel zware fietsdagen. Maar als je nog 2 of 3 dagen te gaan heb, ga ik ook geen rustdag nemen. Die heb ik straks genoeg. Ik probeer nu heel bewust te pauzeren en goed te eten (koolhydraten stouwen) om de vermoeidheid onder controle te houden.

Ik ga straks naar de camping, tentje opzetten en eten. De volgende twee dagen wil ik de 285 kilometer naar Rovaniemi fietsen. Ik kom er dan zaterdag aan. Het schijnt dat ze hier dan de midzomernachtfeesten hebben. Ik ben benieuwd......

Ik neem in Rovaniemi de trein naar Helsinki en daar wil ik (na een dag rust) de boot naar Duitsland nemen. Om daar de trein naar Aken te nemen en de reis per fiets af te sluiten door naar huis te fietsen.

Misschien dat ik in Helsinki nog even een computer gebruik om een mail te sturen, anders is dit de laatste mail tot mijn terugkomst. Ik zal dan ook nog een mail sturen om deze cyclus af te sluiten.

fysiek: moe, maar ik merk dat ik behoorlijk getraind ben. Hellingen doen me helemaal niets meer en die benen gaan haast als vanzelf.

mentaal: Ik heb heel veel gefloten en gezongen. In tunnels kun je met de galm hele mooie concerten geven. Ik vind het soms moeilijk om weer op de fiets te stappen, maar ik kan me ook niet voorstellen om niet op de fiets te stappen. Ik ben blij dat ik weer naar huis ga en ik probeer te genieten van de dingen die ik nu nog onderweg tegenkom. Finland vind ik tot nu toe een heel erg mooi land.

fiets: doet het nog, maar er komen rare geluiden uit. Niet onrustbarend, maar ik kan ze niet goed plaatsen.