23 augustus 2007
23 augustus 2007 Stykkisholmur - Langaholt
De eerste tien kilometer had ik gisteren al in de omgekeerde richting gefietst. Niet anders, wel veel vermoeiender. Vanochtend op de camping nog even gesproken met een Engelse fietser.
Deze kwam net van de Westfjorden af en ging een dag rust nemen. Hij had ook geen zin in veel tegenwind. Ik wel dus! Na de afslag naar Grundafjordur was er meer tegenwind dan ik gedacht had. Ik had gehoopt op de zijwind van gisteren, maar nu was het toch wel hard werken. Natuurlijk toch Grundafjordur gehaald. Het plaatsje ligt echt heel mooi aan een baai met daarom heen allemaal gelaagde bergen. Yoghurt gekocht en ontbijt voor morgen. Bij een benzinestation koffie gedronken en vol goede moed naar Olafsvik vertrokken.Dat is ook zo'n plaatsje tegen een berg aan in een flauwe baai. Op de weg er naar toe een Frans stelletje tegen gekomen. Ik zag hun fietsen ind e berm staan en vroeg of alles goed ging. Wat het exact antwoord was, weet ik niet meer maar ze zaten er goed doorheen. Ze hadden het gehad met IJsland en de tegenwind. Ze gingen in dezelfde richting als ik. Ze waren al een maand onderweg en vlogen pas volgende week donderdag naar huis. Zij gingen tot Olafsvik en bleven daar overnachten.
In Olafsvik goed gegeten en aan het zwaarste deel van de etappe begonenn. Om de Snaefellsjökul heen. Het zou zo'n 40 km zware tegenwind worden. Ik had er zin in het regende een stuk minder vaak en ik voelde me sterk. Ik wist dat ik het zou halen. Als ik terugkeek zag ik wat ik gefietst had. De kust was heel mooi. Een vlak stukje bij de zee waar de weg loopt en dan beginnen meteen de bergen. Ik had zin in het volgende stuk. De weg liep over een een groot lavaveld met hier en daar nog een krater. Het was hard trappen, maar het ging heel soepel> Na 15km van de 40 even gepauzeerd en om me heen gekeken. Het was meer geasfalteerd dan op de kaart stond aangegeven. Aan het laatste stuk onverhard waren ze druk bezig aan het werk. De wegwerkzaamheden met grote grondverzetmachinen en kiepwagens, gecombineerd met een fikse regenbui maakte dit alles wel modderig en zwaar.
Na de grootste wegwerkzaamheden met een helling op met drie grote beloningen. 1: het ging weer omlaag, 2: het uitzicht op een mooie vuurtoren naast twee grote rotsformaties en 3: de weg draaide naar links en zodat ik vanaf dat punt alleen nog maar windmee had. Nog een stukje onverhard en toen weer asfalt. Lekker snelheid maken. Er moest nog wel een energiereep in want de tank was leeg. Door een prachtig landschap geracet. Het probleem was het vinden van een camping. De ene op de kaart was nog ver weg. Ik hoopte dat er een dichter bij was. Dus flink de sokken erin. Sttukken tussen 25/30 km/u gefietst. Eindelijk beloning na 2½ dag tegenwind. Bij een golfterrein blijkt ook een camping te liggen. De tent staat heel erg in de wind en klappert geweldig. In het clubgebouw annex herberg gedoucht en geschoren. Heerlijk!