21 augustus 2007
21 augustus 2007 - Sanðárkrókur - Brú
Karakterisering van vandaag: eerst tegenwind, toen tegenwind en regen, daarna alleen nog maar regen. Vanochtend slim geweest. Alleen mijn boterhammetjes gegeten en daarna bij het tanstation gratis koffie gedronken. Zo hoef ik minder in te pakken en was ik zo op weg.
Evengoed was het nog steeds na 9 uur dat ik op pad was. Gisteravond nog een tijdje liggen verbazen over het jeugdritueel om met auto's rond te rijden. Het leek zo'n uitgestorven stadje. Vannacht stak er ook een andere wind op, duidelijk 100% van de andere kant. Dat wordt dus morgen tegen de wind in dacht ik nog. Wat me meer dwars zat was het geklapper van de tent want deze stond ongunstig. Dit tentje is toch wel erg gevoelig voor wind als deze verkeerd staat.
Eenmaal op de fiets meteen vanaf de haven omhoog, onverhard om na 1½ km over te gaan in asfalt. Ze waren de weg aan het asfalteren en al een aardig eind op weg. Gelukkig ging het eerste stuk bergop naar het noorden en dus met de wind in de rug. Ook op het gedeelte waar ze aan de weg aan werken waren had ik nog wind mee. Op dat gedeelte was de weg erg rul en slipte ik makkelijk weg. Weer een stuk omlaag en dan om hoog naar de pas. Dit was heel hard werken. Helling op tegen de wind in. Het ging langzaaam, maar er zat wel een tempo in. Uiteindelijk bovenaan kunnen genieten van de beloning. Het landschap was erg kaal en schraal, weinig uitgesproken. De lucht was grijs. Ook de afdaling was nog werken, toch wel goed zo.
In Blönduós aangekomen en in het tankstation een hamburger en cola genomen. Daarna weer op pad. Tegen de wind in maar wel redelijk vlak. Druk verkeer, want ik zit weer op de [1]. De kilometers gaan langzaam voorbij. Na 60 km fietsen begint het te regenen en ik trek mijn regenuitrusting aan. Jas, broek en sokken. Het regent zo hard dat ik echt voorovergebogen op de fiets tegen de wind boks. Het is niet zo lekker als auto's en vrachtauto's voorbij komen razen. Na ongeveer 86 km kwam ik ik weer een tankstation tegen en daar weer hamburger met friet. Dat werkt toch heel goed, want daarna ging het weer een stuk makkelijker, waarschijnlijk ook omdat de wind minder krachtig was. Ik zag op een informatiebord de bevestiging dat er over 30 km een camping zou zijn. Stond ook al genoemd in de Lonely Planet. Bij aankomst, drijfnat, want onder andere mijn waterdichte sokken zijn niet helemaal waterdicht, meteen gevraagd waar de camping was. Deze was dit jaar gesloten. Gelukkig (het was weer zo'n tankstation) belde de serveerster met twee locaties waar ze sleepingbag plekken hadden. Ik koos de goedkoopste, vijf km verder fietsen maar dat kan geen bezwaar zijn.
Ik kom in een stuk vergane glorie, aardige mensen en in het keukentje wat gegeten. En vervolgens nog wat in het tankstation rondgehangen en bijvoorbeeld wat aan mijn dagboek geschreven. Ik ben mijn pen kwijt geraakt en moet schrijven met een pen dat aan een matje vastzit (VISA). Typerend voor IJsland je betaalt hier zelfs de kleinste bedragen met een creditcard.